ГАВРИЛЕНКО Сергей
Николаевич, мл. сержант, разведчик-пулеметчик,
род.27.11.1968 в дер. Перекон Рогачевского р-на
Гомельской обл. БССР. Белорус. Работал на Минской
обл. аптеч. базе.
В Вооруж. Силы СССР призван 27.11.86 Минским РВК.
В Респ. Афганистан с марта 1987.
Неоднократно принимал участие в боевых опер-ях, в сопровождениях колонн и разведке маршрутов движения. 7.02.1988 действовал в составе развед, дозора в р-не г. Лашкаргах провинции Гильменд. БТР, в котором он находился, подорвался на мине и был обстрелян пр-ком. Лич. состав покинул БТР и вступил в бой. Г. получил ранение, но продолжал вести огонь из пулемета.
В этом бою погиб, уничтожив огн. точку пр-ка.
За мужество и отвагу нагр. орд. Красной Звезды (посмертно).
Похоронен в г. Заславль Минского р-на.
В от
эти данные и фото
были взяты из
белорусской книги
памяти:
ГАУРЫЛЕНКА Сяргей Мікалаевіч
Нарадзіўся 27.11.1968 г. ў в. Перакоп Рагачоўскага раёна Гомельскай вобласці. Беларус. Член ВЛКСМ.
Маці, Ніна Міхайлаўна, І бацька, Мікалай Трафімавіч, жывуць і працуюць у г. Заслаўе (пад Мінскам). У 1986 г.
Сяргей скончыў сярэднюю школу № 1 г. Заслаўя.
Некаторы час працаваў на прамысловых прадпрыемствах па месцы жыхарства. У лістападзе 1986 г. прызваны ў Савецкую Армію Мінскім РВК. Малодшы сяржант, камандзір аддзялення С. М. Гаўрыленка загінуў 6.2.1988 г. Пахаваны ў г. Заслаўе. Пасмяротна ўзнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі, медалём «Воіну-інтэрнацыяналісту ад удзячнага афганскага народа».
Iмя Сяргея Гаўрыленкі прысвоена піянерскім атрадам сярэдніх школ № 1 і № 2 г. Заслаўя.
...У гэты дзень група савецкіх воінаў трапіла ў засаду душманаў. Ворагі адкрылі моцны агонь з блізкай адлегласці, у выніку чаго бронетранспарцёр быў пашкоджаны і загарэўся. Сярод дыму ў палаючай баявой машыне Сяргей не разгубіўся, не пакінуў свайго паста. Прыкрываючы агнём кулямёта адыход таварышаў, ён даў ім магчымасць заняць абарону. Але агонь падбіраўся да яго, і Сяргей, захапіўшы з сабой параненага Дзмітрыя Андрыянава, пакінуў машыну, адстрэльваючыся з кулямёта ад насядаўшых душманаў. Па сутнасці, прыняўшы ўвесь агонь ворага на сябе, С. Гаўрыленка даў магчымасць астатнім эвакуіраваць параненых у бяспечнае месца І заняць пазiцыю. Ен трымаўся да апошняга патрона, пакуль яго жыццё не абарвала варожая куля.
В Вооруж. Силы СССР призван 27.11.86 Минским РВК.
В Респ. Афганистан с марта 1987.
Неоднократно принимал участие в боевых опер-ях, в сопровождениях колонн и разведке маршрутов движения. 7.02.1988 действовал в составе развед, дозора в р-не г. Лашкаргах провинции Гильменд. БТР, в котором он находился, подорвался на мине и был обстрелян пр-ком. Лич. состав покинул БТР и вступил в бой. Г. получил ранение, но продолжал вести огонь из пулемета.
В этом бою погиб, уничтожив огн. точку пр-ка.
За мужество и отвагу нагр. орд. Красной Звезды (посмертно).
Похоронен в г. Заславль Минского р-на.
ГАУРЫЛЕНКА Сяргей Мікалаевіч
Нарадзіўся 27.11.1968 г. ў в. Перакоп Рагачоўскага раёна Гомельскай вобласці. Беларус. Член ВЛКСМ.
Маці, Ніна Міхайлаўна, І бацька, Мікалай Трафімавіч, жывуць і працуюць у г. Заслаўе (пад Мінскам). У 1986 г.
Сяргей скончыў сярэднюю школу № 1 г. Заслаўя.
Некаторы час працаваў на прамысловых прадпрыемствах па месцы жыхарства. У лістападзе 1986 г. прызваны ў Савецкую Армію Мінскім РВК. Малодшы сяржант, камандзір аддзялення С. М. Гаўрыленка загінуў 6.2.1988 г. Пахаваны ў г. Заслаўе. Пасмяротна ўзнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі, медалём «Воіну-інтэрнацыяналісту ад удзячнага афганскага народа».
Iмя Сяргея Гаўрыленкі прысвоена піянерскім атрадам сярэдніх школ № 1 і № 2 г. Заслаўя.
...У гэты дзень група савецкіх воінаў трапіла ў засаду душманаў. Ворагі адкрылі моцны агонь з блізкай адлегласці, у выніку чаго бронетранспарцёр быў пашкоджаны і загарэўся. Сярод дыму ў палаючай баявой машыне Сяргей не разгубіўся, не пакінуў свайго паста. Прыкрываючы агнём кулямёта адыход таварышаў, ён даў ім магчымасць заняць абарону. Але агонь падбіраўся да яго, і Сяргей, захапіўшы з сабой параненага Дзмітрыя Андрыянава, пакінуў машыну, адстрэльваючыся з кулямёта ад насядаўшых душманаў. Па сутнасці, прыняўшы ўвесь агонь ворага на сябе, С. Гаўрыленка даў магчымасць астатнім эвакуіраваць параненых у бяспечнае месца І заняць пазiцыю. Ен трымаўся да апошняга патрона, пакуль яго жыццё не абарвала варожая куля.