В Вооруж. Силы СССР призван 10.10.86 Советским РВК г. Гомель.
В Респ. Афганистан с апр. 1987.
Неоднократно участвовал в боевых опер-ях. 23.3.1988 боевой развед, дозор вел разведку маршрута. Следуя на головной машине, Г. обнаружил пр-ка и доложил о грозящей опасности ком-ру. Открыв огонь, дозор предотвратил его внезапное нападение на идущую следом колонну. В ходе боя, совершая маневр во фланг мятежникам, БТР, на котором находился Г., подорвался на мине.
Получив при взрыве тяжелое ранение, Г. скончался.
За мужество и отвагу нагр, медалью "За боевые заслуги" и орд. Красной Звезды (посмертно).
Похоронен на кладбище "Осовцы" в Гомеле.
ГАНЧАРОЎ Сяргей Аляксеевіч
Нарадзіўся 3.2.1968 г. ў пас. Дэ-Кастры Хабараўскага краю. Рускі. Маці, Грамыка Валянціна Пятроўна, працуе пракатчыцай на Гомельскім заводзе пускавых рухавікоў. У 1983 г. Сяргей скончыў 8 класаў Рэчыцкай школы-інтэрната № 1, у 1986 г.— Гомельскае ПТВ № 22. Працаваў на Гомельскім радыёзаводзе электразваршчыкам. У кастрычніку 1986 г. прызваны ў Савецкую Армію Гомельскім ГВК. Служыў у Афганістане. Радавы С. А. Ганчароў загінуў 23.3.1988 г. Пахаваны ў в. Асаўцы Гомельскага раёна. Узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі (пасмяротна), медалямі «За адвагу», «70 га-доў Узброеных Сіл СССР».
...У той дзень Сяргей з баявымі сябрамі захапілі вялікую колькасць зброі і грошай. Вырашылі здаць іх на бліжэйшы пост па шляху руху. Бронетранспар-цёр падарваўся на міне...
3 пісьма маці С. А. Ганчарова ў выдавецтва
...Сын у меня был очень хорошим парнем... Нет таких слов, чтобы успокоить сердце от горя и слёз. Для меня сын будет всегда живым. Я горжусь им, он не прятался за чужие спины, рвался туда, где трудней, любил рисковать.