Вот эти данные были
взяты из Всесоюзной книги памяти:
ГОЛОВКО
Виктор Николаевич, майор, зам. ком-ра батальона,
род. 19.12.1956 в г. Омск. Белорус.
В Вооруж. Силах СССР с 1.9.74.
Окончил Рязанское ВВДКУ.
В Респ. Афганистан с мая 1987.
Проявил себя смелым и умелым ком-ром.
17.4.1988 при ведении возд, разведки на вертолетах был обнаружен караван пр-ка.
Являясь ком-ром досмотровой группы, Г. принял решение о ее высадке.
В результате решительных действий мятежники были отброшены.
Прибывшее на помощь пр-ку подкрепление попыталось окружить и захватить группу, но получило достойный отпор.
Осколками мины Г. был ранен в грудь, но продолжал руководить действиями подчиненных, пока не получил второе, смертельное ранение.
За мужество и отвагу нагр. орд. Красной Звезды и орд. Ленина (посмертно).
Похоронен на городском кладбище в г. Борисов Минской обл.
В от
эти данные и фото
были взяты из
белорусской книги
памяти:
ГАЛАЎКО Віктар Мікалаевіч
Нарадзіўся 19.12.1956 г. ў г. Омск. Рускі. Член КПСС з 1979 г. Маці, Фаіна Архіпаўна, выкладчыца англійскай мовы ў Барысаўскай сярэдняй школе № 15, цяпер на пенсіі, бацька, Мікалай Васілевіч, афіцэр у адстаўцы. У 1972 г. Віктар скончыў 8 класаў Барысаўскай сярэдняй школы № 15, у 1974 г.— Мінскае сувораўскае ваеннае вучылішча. Скончыў Разанскае вышэйшае па-ветрана-дзсантнае каманднае вучылішча. Служыў у розных ваенных акругах. У 1987 г. накіраваны ў Афгані-стан. Неаднаразова ўдзельнічаў у баявых аперацыях. Быў паранены. Маёр В. М. Галаўко загінуў 17.4.1988 г. ў час выканання баявога задания. Пахаваны ў г. Барысаве. Узнагароджаны ордэнам Леніна (пасмяротна), двума ордэнамі Чырвонай Зоркі. У В. М. Галаўко растуць дзеці — сын Канстанцін І дачка Валянціна.
В Вооруж. Силах СССР с 1.9.74.
Окончил Рязанское ВВДКУ.
В Респ. Афганистан с мая 1987.
Проявил себя смелым и умелым ком-ром.
17.4.1988 при ведении возд, разведки на вертолетах был обнаружен караван пр-ка.
Являясь ком-ром досмотровой группы, Г. принял решение о ее высадке.
В результате решительных действий мятежники были отброшены.
Прибывшее на помощь пр-ку подкрепление попыталось окружить и захватить группу, но получило достойный отпор.
Осколками мины Г. был ранен в грудь, но продолжал руководить действиями подчиненных, пока не получил второе, смертельное ранение.
За мужество и отвагу нагр. орд. Красной Звезды и орд. Ленина (посмертно).
Похоронен на городском кладбище в г. Борисов Минской обл.
ГАЛАЎКО Віктар Мікалаевіч
Нарадзіўся 19.12.1956 г. ў г. Омск. Рускі. Член КПСС з 1979 г. Маці, Фаіна Архіпаўна, выкладчыца англійскай мовы ў Барысаўскай сярэдняй школе № 15, цяпер на пенсіі, бацька, Мікалай Васілевіч, афіцэр у адстаўцы. У 1972 г. Віктар скончыў 8 класаў Барысаўскай сярэдняй школы № 15, у 1974 г.— Мінскае сувораўскае ваеннае вучылішча. Скончыў Разанскае вышэйшае па-ветрана-дзсантнае каманднае вучылішча. Служыў у розных ваенных акругах. У 1987 г. накіраваны ў Афгані-стан. Неаднаразова ўдзельнічаў у баявых аперацыях. Быў паранены. Маёр В. М. Галаўко загінуў 17.4.1988 г. ў час выканання баявога задания. Пахаваны ў г. Барысаве. Узнагароджаны ордэнам Леніна (пасмяротна), двума ордэнамі Чырвонай Зоркі. У В. М. Галаўко растуць дзеці — сын Канстанцін І дачка Валянціна.