Вот эти данные были
взяты из Всесоюзной книги памяти:
БЕЛЬСКИЙ Геннадий Иванович, прапорщик, зам.
ком-ра группы отд. развед, роты (в\ч пп 44633, 459-я
ОРСПн), род. 16.10.1957 в дер. Березовка
Рузаев-ского р-на Кокчет. обл. Казах. ССР. Белорус.
Работал в ПМК-58 в г. Белыничи Могилев. обл.
В Вооруженные Силы СССР призван 13.5.76 Белыничским РВК.
В Республике Афганистан с октября 1980.
Развед, группа, которой он командовал, 14.12.81 во взаимодействии с военнослужащими афган. армии совершила налет на базу пр-ка, застав его врасплох.
Погиб Б. 5.6.1982 при отражении нападения мятежников на пост боевого охранения.
За мужество и отвагу награжден орденом Красной Звезды.
Похоронен в дер. Добриловичи Белыничского р-на.
Его именем названа улица в дер. Заполье Белыничского р-на.
В от
эти данные и фото
были взяты из
белорусской книги
памяти:
БЕЛЬСКI Генадзь Іванавіч
Нарадзіўся 16.10.1957 г. ў в. Бярозаўка Рузаеўскага раёна Какчэтаўскай вобласці. Беларус. Член ВЛКСМ. Маці, Надзея Максімаўна, начная няня інтэрната Запольскай сярэдняй школы, бацька, Іван Якаўлевіч, рабочы саўгаса «Падзевічы» Бялыніцкага раёна Магі-лёўскай вобласці. У 1973 г. Генадзь скончыў 8 класаў Запольскай сярэдняй школы, потым ПТВ № 1 механі-зацыі сельскай гаспадаркі ў в. Буйнічы Магілёўскага Раёна. Атрымаў прафесію трактарыста-машыніста 3-га класа, працаваў у ПМК N° 58 Бялыніцкага раёна электразваршчыкам. У час навучання ў прафтэхвучы-лішчы наведваў ваенна-марскі клуб ДТСААФ, атрымаў спецыяльнасць электрамеханіка агульнага профілю. Пасля службы ў Савецкай Арміі вярнуўся і працаваў механізатарам у саўгасе «Падзевічы». Аднак Г. Бельскі вельмі хацеў быць вайскоўцам. Скончыў школу прапаршчыкаў і ў 1980 г. накіраваны для праходжання службы ў Афганістан. Загі-нуў 5.6.1982 г. Пахаваны ў в. Дабрыловічы Бялыніцкага раёна. Узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі. Імем Г. I. Бельскага названа вуліца ў в. Заполле.
...Група савецкіх воінаў была закінута ў зададзены раён. Пры выкананні баявой задачы прапаршчык Г. I. Бельскі быў цяжка паранены снайперам праціўніка і памёр у шпіталі.
3 пісем Г. I. Бельскага родным
21 верасня 1981 г.
Здравствуйте, папа, мама, бабушка и Наташка!
...У меня всё хорошо, служба моя проходит нормально. Скоро будет замена. Так что в скором будущем увидимся. Как у вас дела дома, какие трудности? Как там учится Наташа, слушается ли вас? Я заменюсь где-то во второй половине ноября. Обо мне не волнуйтесь. У меня всё хорошо... Как отец? Не болеет?..
Здравствуйте, дорогие мои родители!
...Вы, наверное, заждались от меня писем... Я Наде регулярно писал, она же к вам приезжает. Насчёт
моей жизни здесь. Замены мне сейчас не будет потому, что перевели меня в другую часть. Пришёл приказ сверху, и перевели. Вот такие дела. Сейчас мне придётся заменяться весной... Наде тяжело — ждать придётся долго...
2 снежня 1981 г.
Здравствуй, Коля!
...Я думаю, что ты уже дома, и решил написать тебе. Немного о себе. Служба идёт, замена только весной. Представляешь, как тоскливо на душе. Ну, до весны как-нибудь дослужу... Да, как у тебя идут дела? Как дома? Куда хочешь пойти на работу?.. Пиши обо всём...
3 артыкула С. Сямёнава «Вуліца старэйшага сына» у раённай газеце «Зара камунізму» ад 17 лістапада 1988 г.
...Як ён чакаў абяцанай замены! Усёй сваёй істотай імкнуўся вярнуцца і працягваць службу на Радзіме. Усе надзеі ўскладаў менавіта на вясну восемдзе-сят другога. Ды лёс аказаўся, як тое віно на палыне...
«Подзвіг Вашага сына заўсёды будзе яркім прыкладам беззапаветна-га служэння нашай любімай Радзіме. Памяць пра яго назаўсёды заха-ваецца ў сэрцах баявых таварышаў...»
В Вооруженные Силы СССР призван 13.5.76 Белыничским РВК.
В Республике Афганистан с октября 1980.
Развед, группа, которой он командовал, 14.12.81 во взаимодействии с военнослужащими афган. армии совершила налет на базу пр-ка, застав его врасплох.
Погиб Б. 5.6.1982 при отражении нападения мятежников на пост боевого охранения.
За мужество и отвагу награжден орденом Красной Звезды.
Похоронен в дер. Добриловичи Белыничского р-на.
Его именем названа улица в дер. Заполье Белыничского р-на.
БЕЛЬСКI Генадзь Іванавіч
Нарадзіўся 16.10.1957 г. ў в. Бярозаўка Рузаеўскага раёна Какчэтаўскай вобласці. Беларус. Член ВЛКСМ. Маці, Надзея Максімаўна, начная няня інтэрната Запольскай сярэдняй школы, бацька, Іван Якаўлевіч, рабочы саўгаса «Падзевічы» Бялыніцкага раёна Магі-лёўскай вобласці. У 1973 г. Генадзь скончыў 8 класаў Запольскай сярэдняй школы, потым ПТВ № 1 механі-зацыі сельскай гаспадаркі ў в. Буйнічы Магілёўскага Раёна. Атрымаў прафесію трактарыста-машыніста 3-га класа, працаваў у ПМК N° 58 Бялыніцкага раёна электразваршчыкам. У час навучання ў прафтэхвучы-лішчы наведваў ваенна-марскі клуб ДТСААФ, атрымаў спецыяльнасць электрамеханіка агульнага профілю. Пасля службы ў Савецкай Арміі вярнуўся і працаваў механізатарам у саўгасе «Падзевічы». Аднак Г. Бельскі вельмі хацеў быць вайскоўцам. Скончыў школу прапаршчыкаў і ў 1980 г. накіраваны для праходжання службы ў Афганістан. Загі-нуў 5.6.1982 г. Пахаваны ў в. Дабрыловічы Бялыніцкага раёна. Узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі. Імем Г. I. Бельскага названа вуліца ў в. Заполле.
...Група савецкіх воінаў была закінута ў зададзены раён. Пры выкананні баявой задачы прапаршчык Г. I. Бельскі быў цяжка паранены снайперам праціўніка і памёр у шпіталі.
3 пісем Г. I. Бельскага родным
21 верасня 1981 г.
Здравствуйте, папа, мама, бабушка и Наташка!
...У меня всё хорошо, служба моя проходит нормально. Скоро будет замена. Так что в скором будущем увидимся. Как у вас дела дома, какие трудности? Как там учится Наташа, слушается ли вас? Я заменюсь где-то во второй половине ноября. Обо мне не волнуйтесь. У меня всё хорошо... Как отец? Не болеет?..
Здравствуйте, дорогие мои родители!
...Вы, наверное, заждались от меня писем... Я Наде регулярно писал, она же к вам приезжает. Насчёт
моей жизни здесь. Замены мне сейчас не будет потому, что перевели меня в другую часть. Пришёл приказ сверху, и перевели. Вот такие дела. Сейчас мне придётся заменяться весной... Наде тяжело — ждать придётся долго...
2 снежня 1981 г.
Здравствуй, Коля!
...Я думаю, что ты уже дома, и решил написать тебе. Немного о себе. Служба идёт, замена только весной. Представляешь, как тоскливо на душе. Ну, до весны как-нибудь дослужу... Да, как у тебя идут дела? Как дома? Куда хочешь пойти на работу?.. Пиши обо всём...
3 артыкула С. Сямёнава «Вуліца старэйшага сына» у раённай газеце «Зара камунізму» ад 17 лістапада 1988 г.
...Як ён чакаў абяцанай замены! Усёй сваёй істотай імкнуўся вярнуцца і працягваць службу на Радзіме. Усе надзеі ўскладаў менавіта на вясну восемдзе-сят другога. Ды лёс аказаўся, як тое віно на палыне...
«Подзвіг Вашага сына заўсёды будзе яркім прыкладам беззапаветна-га служэння нашай любімай Радзіме. Памяць пра яго назаўсёды заха-ваецца ў сэрцах баявых таварышаў...»