Назад в общий раздел

Назад в список павших на букву Л

Назад в список павших по 682 мсп (а также 234 тп и 285 тп)

Назад в список павших по республике Беларусь


ЛАШКЕВИЧ Александр
                    Владимирович

Вот эти данные были взяты из Всесоюзной книги памяти: 

ЛАШКЕВИЧ Александр Владимирович, рядовой, разведчик-пулеметчик, род. 30.7.1962 в г. Светлогорск Гомельской обл. БССР. Белорус. Работал на з-де ЖБИ треста № 20.
В Вооруж. Силы СССР призван 30.3.81 Светлогорским ОГВК.
В Респ. Афганистан с июля 1981.
Во время боевой опер-и с 26.8 по 20.9.82 в ущелье Панджшер, действуя в боевом порядке, проявил смелость и решительность.
Огнем из пулемета подавил огн. точку пр-ка.
Был тяжело ранен и 25.10.1982 от полученных ран скончался.
За мужество и отвагу нагр, медалью "За боевые заслуги" и орд. Красной Звезды (посмертно).
Похоронен в Светлогорске.


Вот эти данные были взяты из белорусской книги памяти: 

ЛАШКЕВIЧ Аляксандр Уладзiмiравіч
Нарадзіўся 30.7.1962 г. ў г. Светлагорск Гомельскай вобласці. Беларус. Член ВЛКСМ. Маці, Марыя Аляксандраўна, пенсіянерка. У 1976 г. Аляксандр скончыў 8 класаў Светлагорскай сярэдняй школы № 1, ПТВ, працаваў трактарыстам. Захапляўся фатаграфіяй (яго фотаздымкі адзначаліся граматамі і дыпломамі). У са-кавіку 1981 г. прызваны ў Савецкую Армію Светлагор-скім АГВК. Служыў у Афганістане. У лістападзе 1981 г. быў паранены ў нагу, лячыўся ў шпіталі, праз два месяцы вярнуўся ў сваю часць. 19.10.1982 г. ў час бою кулямётчык радавы А. У. Лашкевіч быў цяжка паранены, а 25 кастрычніка памёр ад ран у Ташкенцкім шпіталі. Пахаваны на радзіме, у г. Светлагорску. Узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі (пасмяротна), медалём «За баявыя заслугі".


3 артыкула «Дзякуй вам, маці....." у Светлагорскай гарадской газеце "Агні камунізму" ад 4 жніўня 1988 г.

Вось што расказвае вайсковы камандзір Аляксандра Лашкевіча: "У той, апошні для яго, раз наша падраздзяленне павінна было ноччу блакіраваць кiшлак. Саша атрымау заданне — прыкрыць падраздзяленне ў бакавым дазоры. Сутычка з душманамі была кароткай. Калі мы спяшаліся на дапамогу, то ўжо ведалі, што траіх нарані-
ла. Параненых мы адразу ж перабінтавалі, аказалі ім першую медыцынскую дапамогу, хаця ў цемры гэта зрабiць было цяжка. Але запальваць ліхтары або нават запалкі нельга. Мабыць, таму заўважылі толькі рану на назе Аляксандра. Яна была не вельмі цяжкай... Зрэдку ён прасіў, каб неслі без рэзкіх рухаў, бо было балюча. Толькі ў медсанбаце пры абследаванні выявілі яшчэ адну больш цяжкую рану, якая была на жываце". I зноў Ташкенцкі шпіталь. Яшчэ ў самалёце Саша страціў прытомнасць...
А ў Светлагорск са шпіталю прыйшла тэлеграма.
— Калі я прыехала,— прыгадвае Марыя Аляксандраўна,— Саша бы у яшчэ без прытомнасць А раніцой яго не стала.
I вось гэтыя суцяшальныя словы камандзіра: " Дзякуй вам за сына, маці! Дзякуй вам за вас саміх, за тое, што ёсць у нас такія маці, такія жанчыны!"




Примечание - за то время, когда создавалась данная версия книги памяти, вместо автора (Павел Цупик, который создавал и затем дополнял эту версию книги памяти с 12.2003 по 11.2018) на нынешнее время может быть уже и другой администратор, отсюда просьба сначала смотреть раздел "Контакты"  в общем разделе, чтобы не было претензий, что письма по электронной почте не всегда отвечены.

Если вы желаете что-либо рассказать или написать об этом человеке,мы можете написать письмо
на один из адресов электронной почты администратору этой страницы и/или прислать фотографии
(щёлкните по ссылке адреса электронной почты,чтобы администратор мог отличить ваше письмо
от других приходящих писем и впишите пожалуйста фамилию,имя и отчество павшего, о ком вы
хотите написать,а в отдельных случаях и год гибели,когда среди павших встречаются полные тезки):


afganmemorial@gmail.com    afganmemorial@yandex.ru