В Вооруж. Силы СССР призван 1.11.81 Рославльским ГВК Смолен, обл. В Респ. Афганистан с февр. 1982. Проявил себя смелым,хорошо подготовленным воином. 17.5.1982 во время проведения боевой опер-и в провинции Парван действовал в составе штурмовой группы, которая имела задачу освободить захваченную мятежниками высоту. В этом бою был тяжело ранен и скончался на поле боя. За мужество и отвагу нагр. орд. Красной Звезды (посмертно). Похоронен на Чижовском кладбище в Минске. КАЗЛОУ Андрэй Іванавіч Нарадзіўся 22.10.1961 г. ў Мінску. Рускі. Член ВЛКСМ. Маці, Надзея Сяргееўна, працавала інжынерам у трамвайна-тралейбусным упраўленні, цяпер на пенcii. У 1977 г. Андрэй скончыў 8 класаў сярэдняй школы № 17 г. Мінска, у 1981 г.— Мінскі энергетычны тэхні-кум. Пасля сканчэння тэхнікума працаваў майстрам на будаўніцтве Смаленскай АЭС. У лістападзе 1981 г. прызваны ў Савецкую Армію Рослаўскім ГВК Смаленскай вобласці. У 1982 г. накіраваны ў Афганістан. Сяржант А. I. Казлоў загінуў 17.5.1982 г. Пахаваны на Чыжоўскіх могілках у Мінску. Пасмяротна ўзнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі. Імя cяржанта А. I. Казлова навечна занесена ў Кнігу баявой славы падраздзялення, у якім ён служыў. ...17 мая 1982 г. ў час баявой аперацыі ў правін-цыі Парван падраздзяленне, у якім служыў Андрэй, трапіла ў засаду. Камандзір падраздзялення, зампаліт былі паранены. Камандаванне падраздзяленнем узяў на сябе сяржант А. I. Казлоў. У час адыходу ўзначаліу групу прыкрыцця, забяспечыў выхад сваіх таварышаў і вынас параненых. Агнём з аутамата асабіста знішчыў 8 душманаў. Куля варожага снайпера абарвала жыццё Андрэя... 3 пісьма кіраўнікоў будоўлі Смаленскай АЭС Н. С. Казловай ..Ваше письмо потрясло нас. Смерть Вашего сына;— тяжёлая потеря не только для Вас, но и для нас, потому что Ваш сын за небольшой промежуток времени у нас показал себя Человеком с большой буквы — трудолюбив, скромен, безотказен в работе, умеет работать с людьми. Провожая Вашего сына на службу в ряды Советской Армии, мы просили его обязательно вернуться для дальнейшей работы к нам, планируя вырастить из него руководителя коллектива, так необходимого на нашем строительстве. Выражаем Вам, Надежда Сергеевна, глубокое соболезнование в постигшем Вас горе и заверяем, что память о Вашем сыне останется в коллективе... |