В Вооруж. Силы СССР призван 17.5.77 Гомельским РВК.
В Респ. Афганистан с нояб. 1982.
Неоднократно принимал участие в боевых опер-ях. 24.4.1983, находясь на сторожевом посту, выполнял боевую задачу по охране участка дороги Джелалабад — Кабул.
Внезапно пост был атакован пр-ком.
И. умело организовал оборону, в результате чего нападение было отбито.
В этом бою погиб.
За мужество и отвагу нагр. орд. Красной Звезды (посмертно).
Похоронен в дер. Особино Буда-Кошелевского р-на Гомельской обл.
Вот эти данные были взяты из белорусской книги памяти:
Нарадзіўся 7.2.1959 г. ў с. Высокая Грыва Панкру-шыхінскага раёна Алтайскага краю. Беларус. Член КПСС. Маці, Марыя Кузьмінічна, хатняя гаспадыня, бацька, Міхаіл Іванавіч, трактарыст. У 1974 г. Генадзь скончыў 8 класаў у пас. Камунар Буда-Кашалёўскага раёна Гомельскай вобласці, у 1977 г.— рачное вучылішча. Працаваў токарам на Гомельскім заводзе пускавых рухавікоў. У 1977 г. прызваны ў Савецкую Армію Гомельскім РВК. У 1979 г. скончыў школу прапаршчыкаў. Служыў у Ленінградскай вобласці. У 1982 г. па асабістай просьбе накіраваны ў Афганістан. Прапаршчык Г. М. Ігнаценка загінуў 24.4.1983 г. Пахаваны ў в. Асабіна Буда-Кашалёўскага раёна. Пасмяротна узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі. У Г. М. У Г.М Iгнаценко растуць сын Андрэй і дачка Лілія, якія разам з маці, Марыяй Уладзіміраўнай, жывуць у г. Гомелі.
.....Выконваючы баявое задание, Г. М. Ігнаценка з сябрамі трапілі ў засаду душманаў. Доўга адстрэльваліся. Душманская куля прабіла галаву Генадзя...