В Вооруж. Силах СССР с 11.12.73.
Окончил Донецкое ВВПУ.
В Респ. Афганистан с февр. 1980.
Неоднократно принимал участие в боевых опер-ях.
23.3.1981 в р-не г. Талукан провинции Тахар, следуя в составе головной походной заставы, обнаружил большую группу пр-ка и вступил в бой.
В этом бою был тяжело ранен в обе ноги и от полученных ран скончался в госпитале.
За мужество нагр, медалью "За боевые заслуги" и орд. Красной Звезды (посмертно).
Похоронен в Слуцке Минской обл.
Вот эти данные были взяты из белорусской книги памяти:
Нарадзіўся 6.10.1955 г. ў г. п. Урэчча Любанскага раёна Мінскай вобласці. Беларус. Член КПСС з 1977 г. Маці, Аляксандра Васілеўна, выхавальніца ў інтэрнаце Слуцкага сыраробнага камбіната, бацька — ваеннаслу-жачы, памёр у 1985 г. У 1973 г. Сяргей скончыў савецкую школу ў г. Мозербург (ГДР), дзе служыў бацька,
і паступіў на вячэрняе аддзяленне будаўнічага факуль-тэта політэхнічнага інстытута. У 1973 г. прызваны ў Савецкую Армію Слуцкім РВК. У 1975 г. малодшы сяржант С. М. Іванковіч накіраваны ў Данецкае вышэйшае ваенна-палітычнае вучылішча інжынерных войск і войск сувязі, якое скончыў у 1979 г. Спужыў у Прыкарпацкай ваеннай акрузе. У студзені 1980 г. накіраваны ў Афганістан зампалітам роты. Лейтэнант С. М. Іванковіч памёр ад ран 23.3.1981 г. Пахаваны ў Слуцку. Узнагароджаны двума ордэнамі Чырвонай Зоркі. У С. М. Іванковіча расце сын Андрэй.
.....7.3.1981 г. група савецкіх воінаў была накіравана на баявое задание ў горы, Пры вяртанні БТР падарваўся на міне.
С. М. Іванковіч быў цяжка паранены ў спіну i ў ногі. Акружаныя душманамі чатыры байцы экіпажа машыны 8 гадзін вялі няроўны бой, пакуль ім не прыйшлі на дапамогу верталётчыкі. Параненых даставілі ў Кабул, потьім накіравалі ў Ташкент. 3 чатырох байцоў экіпажа жывым застаўся толькі адзін.
Вот эти данные были взяты с адреса http://artofwar.ru/b/beshkarew_a_i/afganistanknigapamjati201msd-1.shtml :