В Вооруж. Силы СССР призван 11.4.85 Северодвинским РВК.
В Респ. Афганистан с авг. 1985.
В боевых опер-ях умело командовал подчиненными.
21.5.1986 во время сопровождения трансп, колонны через "зеленую зону" провинции Кандагар действовал в отряде обеспечения движения.
Проверяя маршрут, обнаружил фугас, установленный пр-ком.
При обезвреживании произошел взрыв и Д. погиб.
Нагр. орд. Красной Звезды (посмертно).
Похоронен в дер. Колосы Рогачевского р-на Гомельской обл.
ДАМАНЦЭВІЧ Мікалай Васілевіч
Нарадзіўся 30.1.1966 г. ў в. Каласы Рагачоўскага раёна Гомельскай вобласці. Беларус. Член ВЛКСМ. Маці,
Людміла Аляксандраўна, загадчык клуба, бацька,
Васіль Іванавіч, працуе слесарам на Рагачоўскім кансервавым камбінаце. Пасля сканчэння сярэдняй школы N 3 у г. Рагачове Мікалай вучыўся ў Северадзвінскім ПТВ № 1 Архангельскай вобласці, працаваў токарам на заводзе. У 1984 г. прызваны ў Савецкую Армію Северадзвінскім РВК. Служыў у Афганістане ў інжы-нерна-сапёрнай роце, быў адным з лепшых спецыялі-стаў падраздзялення. У правінцыі Кандагар «мінная вайна» атрадаў апазіцыі набыла асабліва вялікі размах.
21.5.1986 г. групе сапёраў, у якую ўваходзіў і гвардыі радавы М. В. Даманцэвіч, трэба было размініраваць участак дарогі. Працавалі пад абстрэлам праціўніка.
Мікалай абясшкодзіў 7 мін, восьмая абарвала яго жыццё... Пахаваны на радзіме. Пасмяротна ўзнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі.
3 пісьма баявога сябра М. Даманцэвіча яго бацькам
4 ліпеня 1986 г.
Колька был очень общительным парнем. Много рассказывал о своей семье, о своих занятиях до армии. По вечерам часто собирались мы вместе, Коля играл на гитаре. Я очень любил его слушать. 20 мая вечером Коля разучил на гитаре новую песню, а утром 21 перед выездом спел эту песню и сказал: «Ну, а теперь я ухожу!». Тогда о таком конце никто не мог и подумать... Сейчас в г. Кандагаре стоит памятник погибшим сапёрам. На стене этого памятника высечена фамилия Кольки...